Ostatni wpis na stronie pochodzi z 26 czerwca 2020 roku, a więc sprzed blisko trzech miesięcy. Nie oznacza to jednak, że porzuciłem stronę na dobre i nie mam zamiaru nic więcej pisać. Wręcz przeciwnie – pisałem bardzo dużo. Tyle tylko, że poza stroną. Mniej więcej w czerwcu dowiedziałem się od Damiana Marciniaka, że na jego dwunastej aukcji oferowany będzie oryginalny medal Virtuti Militari z 1792 roku. Opowiedziałem mu o planie zebrania w jednej publikacji wszystkich znanych egzemplarzy, na wzór książki Dariusza Jaska o studukatówce Zygmunta III Wazy. Pomysł mu się spodobał i zaproponował żeby taką broszurkę dołączyć do katalogu, jako materiał towarzyszący aukcji. Czasu było mało, a nawet bardzo mało. Uznałem jednak, że warto spróbować. Ostatecznie udało się opublikować pracę na ok. 70 stron, która podzielona jest na trzy części. W pierwszej nakreślam tło historyczne medalu i okoliczności jego powstania. W drugiej próbuję zrekonstruować listę wyróżnionych medalem złotym i srebrnym. W trzeciej skupiam się na analizie znanych rysunkach awersu i rewersu oraz matrycach z kolekcji Mennicy Polskiej S.A. Wreszcie na zakończenie prezentuję dziewięć z jedenastu znanych mi egzemplarzy. Nie udało mi się jedynie pozyskać zdjęć z Państwowego Muzeum Ermitażu. Książka w ten wtorek książka trafiła na maszynę drukarską i jeszcze w tym miesiącu będzie kolportowana wraz z katalogiem 12 aukcji Gabinetu Numizmatycznego Damiana Marciniaka. Ja tym czasem wracam do pisania na stronę. Trzeba ją trochę ożywić po tej nieplanowanej przerwie.
Moje zainteresowania falerystyczne skupiają się przede wszystkim na stosunkowo wąskim wycinku obejmującym polskie odznak i oznaki spadochronowe z całym bogactwem “inwentarza” oraz – raczej teoretycznie – na dość szerokim temacie barwy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Ordery i odznaczenia stanowią dla mnie raczej odległy obszar, co nie zwalnia mnie od ogólnego orientowania się w tematyce przedmiotu.
Dlatego też nie mogłem obojętnie przejść obok publikacji poświęconej najstarszemu polskiemu medalowi wojskowemu – zwłaszcza znając dorobek jego Autora. No i nie zawiodłem się!
Gdy książka dotarła do mnie, musiała jeszcze trochę poleżeć na półce, aż znajdę dłuższą chwilę na spokojne “pochłonięcie” jej za jednym zamachem.
Nie chcąc się za bardzo rozpisywać, uwagi swoje ujmę w kilku punktach:
– bardzo przejrzysty i sensowny podział – geneza i tło historyczne, nadania, wyróżnienie i skatalogowanie odmian;
-świetny materiał źródłowy – większość wykorzystanej literatury niedostępna dla zwykłego “zjadacza chleba”;
– zidentyfikowanie i dotarcie do stosunkowo dużej liczby eksponatów (zachowanych medali);
– bardzo ciekawy sposób przedstawienia odmian medali;
– imponujący efekt końcowy, uwzględniając bardzo krótki czas na przeprowadzenie kwerend, badań i w końcu samo opracowanie książki.
W tego typu publikacjach zawsze zwracam uwagę na prezentowane treści, ale też na konstrukcję książki, jej logiczny układ, konsekwencję przedstawianych informacji, lekkość języka autora, itd. Jednym słowem warsztat. A w tym przypadku jest on doskonały, Książkę czyta się z przyjemnością, wspomnianą lekkością i aż żal, że tak szybko się kończy.
Mam nadzieję, że “Medal Virtuti Militari” stanowi tylko “trening” autora przed obszerniejszym pochyleniem się nad tematem i przygotowaniem szerszej publikacji!
Rafał Niedziela
Witam serdecznie Panie Julianie. Chciałbym zapytać gdzie znależć rejrestr osób odznaczonych Krzyżem komandorskim Virtutti Militari 2 klasy. I czy jest możliwe dojść po numerze krzyża do kogo należał. Pozdrawiam. serdecznie i życzę miłego dnia.
Dzień dobry,
krzyżem komandorskim wyróżniono zaledwie 19 osób. Listę wraz z numerami znajdzie Pan nawet w Wikipedii, przy haśle dotyczącym Orderu Virtuti Militari.
pozdrawiam
Julian Skelnik